Y Tu Hwnt i Amheuon Rhesymol
Language
8 For it is by grace you have been saved, through faith—and this is not from yourselves, it is the gift of God— 9 not by works so that no one can boast.
What is the difference between living under the law and living under grace?
The curse of the Law says, “The wages of sin is death”; Grace says, “The gift of God is eternal life.” The curse of the Law says, “The soul that sinneth it shall die”; Grace says, “Believe and live.” The curse of the Law was done away in Christ; Grace abides forever. The curse of the Law puts us under bondage; Grace sets us in the liberty of the sons of God (Rom 12:1).
Christ nailed the curse of the Law to a tree not God's laws. We are required to keep God's instructions. 21 Steps of Salvation
Those who obey God’s commandments remain in fellowship with him, and he with them. And we know he lives in us because the Spirit he gave us lives in us.
Dead to Sin, Alive in Christ
6 What shall we say, then? Shall we go on sinning so that grace may increase? 2 By no means! We are those who have died to sin; how can we live in it any longer? 3 Or don’t you know that all of us who were baptized into Christ Jesus were baptized into his death? 4 We were therefore buried with him through baptism into death in order that, just as Christ was raised from the dead through the glory of the Father, we too may live a new life.
5 For if we have been united with him in a death like his, we will certainly also be united with him in a resurrection like his. 6 For we know that our old self was crucified with him so that the body ruled by sin might be done away with,[a] that we should no longer be slaves to sin— 7 because anyone who has died has been set free from sin.
8 Now if we died with Christ, we believe that we will also live with him. 9 For we know that since Christ was raised from the dead, he cannot die again; death no longer has mastery over him. 10 The death he died, he died to sin once for all; but the life he lives, he lives to God.
11 In the same way, count yourselves dead to sin but alive to God in Christ Jesus. 12 Therefore do not let sin reign in your mortal body so that you obey its evil desires. 13 Do not offer any part of yourself to sin as an instrument of wickedness, but rather offer yourselves to God as those who have been brought from death to life; and offer every part of yourself to him as an instrument of righteousness. 14 For sin shall no longer be your master, because you are not under the law, but under grace.
Slaves to Righteousness
15 What then? Shall we sin because we are not under the law but under grace? By no means! 16 Don’t you know that when you offer yourselves to someone as obedient slaves, you are slaves of the one you obey—whether you are slaves to sin, which leads to death, or to obedience, which leads to righteousness? 17 But thanks be to God that, though you used to be slaves to sin, you have come to obey from your heart the pattern of teaching that has now claimed your allegiance. 18 You have been set free from sin and have become slaves to righteousness.
19 I am using an example from everyday life because of your human limitations. Just as you used to offer yourselves as slaves to impurity and to ever-increasing wickedness, so now offer yourselves as slaves to righteousness leading to holiness. 20 When you were slaves to sin, you were free from the control of righteousness. 21 What benefit did you reap at that time from the things you are now ashamed of? Those things result in death! 22 But now that you have been set free from sin and have become slaves of God, the benefit you reap leads to holiness, and the result is eternal life. 23 For the wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in[b] Christ Jesus our Lord.
Faith and Deeds
14 What good is it, my brothers and sisters, if someone claims to have faith but has no deeds? Can such faith save them? 15 Suppose a brother or a sister is without clothes and daily food. 16 If one of you says to them, “Go in peace; keep warm and well fed,” but does nothing about their physical needs, what good is it? 17 In the same way, faith by itself, if it is not accompanied by action, is dead.
18 But someone will say, “You have faith; I have deeds.”
Show me your faith without deeds, and I will show you my faith by my deeds. 19 You believe that there is one God. Good! Even the demons believe that—and shudder.
20 You foolish person, do you want evidence that faith without deeds is useless
Faith is the connecting power into the spiritual realm, which links us with God and makes Him become a tangible reality to the sense perceptions of a person. Faith is the basic ingredient to begin a relationship with God.
Dyma Grace
Mae rhai Cristnogion yn awgrymu bod cael gras Duw yn golygu ein bod ni'n rhydd i barhau mewn pechod ac ni fyddwn ni'n cael ein barnu amdano. Ac ni cheir ef ond yn y Testament newydd, ond yr hyn a wna y
Dywed y Testament Newydd?” Ydych chi erioed wedi clywed rhywun yn dweud bod yr Hen Destament o dan y gyfraith ond wedyn ar ôl y groes, rydyn ni dan ras? Wel, beth mae hynny'n ei olygu?
Beth yw gras? Meddyliwch beth mae gras yn ei olygu i chi. Nawr gadewch i ni archwilio rhai o Ysgrythurau'r Testament Newydd.”
Byw wrth yr Ysbryd
…17 Oherwydd y mae'r cnawd yn chwennych yr hyn sy'n groes i'r Ysbryd, a'r Ysbryd yn chwennych yr hyn sy'n groes i'r cnawd. Maent yn gwrthwynebu ei gilydd, fel nad ydych yn gwneud yr hyn a fynnoch. …18 Ond os ydych yn cael eich arwain gan yr Ysbryd, nid ydych dan y gyfraith. Galatiaid 5:18
Actau 5:1-10 Ond gwerthodd dyn o'r enw Ananias, gyda'i wraig Sapphira, ddarn o eiddo, a chyda gwybodaeth ei wraig, cadwodd beth o'r elw yn ôl iddo'i hun, a dwyn dim ond un ohonynt. rhan ohono a'i osod wrth draed yr apostolion. Ond dywedodd Pedr, “Ananias, pam y mae Satan wedi llenwi dy galon i ddweud celwydd wrth yr Ysbryd Glân ac i gadw yn ôl i ti dy hun ran o elw'r wlad? Tra yr arhosodd heb ei werthu, oni arhosodd yn eiddo i ti? Ac wedi iddo gael ei werthu, onid oedd atat ti? Paham yr ydych wedi dirmygu y weithred hon yn eich calon? Nid i ddyn yr wyt wedi dweud celwydd, ond i Dduw.” Pan glywodd Ananias y geiriau hyn, syrthiodd i lawr ac anadlodd ei olaf. A daeth ofn mawr ar bawb a glywodd amdano. Cododd y dynion ifanc a'i lapio a'i gario allan a'i gladdu. Ar ôl ysbaid o tua thair awr, daeth ei wraig i mewn, heb wybod beth oedd wedi digwydd. A dywedodd Pedr wrthi, “Dywed wrthyf a werthasoch y wlad er cymaint.” A hi a ddywedodd, "Ie, er cymaint." Ond dywedodd Pedr wrthi, “Sut yr ydych wedi cytuno i brofi Ysbryd yr Arglwydd? Wele, traed y rhai sydd wedi claddu dy ŵr wrth y drws, a hwy a’th ddygant allan.” Ar unwaith syrthiodd i lawr wrth ei draed ac anadlodd hi olaf. Pan ddaeth y llanciau i mewn, daethant o hyd iddi yn farw, a chludasant hi allan a'i chladdu yn ymyl ei gŵr.
Wow! Ananias a Sapphira dweud celwydd wrth yr eglwys am yr arian o'r eiddo eu gwerthu. Dywedodd Pedr wedyn nad oedden nhw'n dweud celwydd wrth ddyn ond wrth yr Ysbryd Glân, ac yna fe'u trawyd yn farw! Reit? Taro'n farw?!? Ai gras yw hynny?
James 5:9 Peidiwch â grwgnach yn erbyn eich gilydd, frodyr, rhag i chwi gael eich barnu; wele y Barnwr yn sefyll wrth y drws. "Peidiwch â grwgnach yn erbyn eich gilydd, neu cewch eich barnu"? Ydy hynny'n swnio fel gras? Mae'n rhaid ei fod, achos dyna beth rydyn ni o dan ... iawn?
Galatiaid 1:9 Megis y dywedasom o'r blaen, felly yr wyf yn dywedyd drachefn yn awr: Os oes neb yn pregethu i chwi efengyl yn groes i'r hon a dderbyniasoch, melltith arno. Bod yn felltigedig yw gras?" Hebreaid 10:26-31 Canys os awn ymlaen i bechu’n fwriadol ar ôl derbyn gwybodaeth y gwirionedd, nid oes mwyach yn aberth dros bechodau, ond disgwyliad ofnus o farn, a chynddaredd tân a ddifetha y gelynion. Mae unrhyw un sydd wedi rhoi cyfraith Moses o'r neilltu yn marw heb drugaredd ar dystiolaeth dau neu dri o dystion. Pa faint gwaeth o gosb, dybygech, a haeddir gan yr hwn a sathrodd Fab Duw dan draed, ac a halogodd waed y cyfamod trwy yr hwn y sancteiddiwyd ef, ac a ddigiodd Ysbryd y gras? Canys nyni a adwaenom yr hwn a ddywedodd, Myfi yw dialedd; Byddaf yn ad-dalu.” A thrachefn, “Bydd yr Arglwydd yn barnu ei bobl.” Peth ofnus yw syrthio i ddwylaw y Duw byw. Waw. Credinwyr, y rhai sy'n fwriadol anufudd a fydd yn cael eu bwyta gyda gwrthwynebwyr Duw? Ydy hynny'n swnio fel gras i chi? Mae'n rhaid ei fod, oherwydd dyna beth rydym o dan. Felly, beth yw gras? Dyna gwestiwn mawr. Efallai mai cwestiwn gwell yw, beth nad yw gras? NID yw gras yn drwydded i bechu, ac nid yw ychwaith yn drwydded i esgeuluso pechod.
Rhufeiniaid 6:1-2 Beth a ddywedwn ni felly? A ydym i barhau mewn pechod fel y bydd gras yn lluosogi?
Ddim yn golygu! Sut gallwn ni a fu farw i bechod barhau i fyw ynddo? 1 Corinthiaid 5:1-5 Dywedir mewn gwirionedd fod anfoesoldeb rhywiol yn eich plith, ac o fath na oddefir hyd yn oed ymhlith paganiaid, oherwydd y mae gan ddyn wraig ei dad. Ac rydych chi'n drahaus! Oni ddylech yn hytrach alaru? Bydded i'r hwn sydd wedi gwneud hyn gael ei symud o'ch plith. Canys er fy mod yn absennol o gorff, yr wyf yn bresennol yn yr ysbryd; ac fel pe yn bresenol, yr wyf eisoes wedi datgan barn ar yr hwn a wnaeth y fath beth. Pan fyddwch wedi ymgynnull yn enw'r Arglwydd Yeshua, a'm hysbryd yn bresennol gyda nerth ein Harglwydd Iesu, yr ydych i drosglwyddo'r dyn hwn i Satan er dinistr y cnawd, fel yr achuber ei ysbryd ef yn nydd yr Arglwydd. Waw. Cael eu tynnu o'u canol a hyd yn oed eu trosglwyddo i Satan. Ydy hynny'n swnio fel gras i chi? Mae'n rhaid ei fod, oherwydd dyna beth oedd dan nhw, iawn?
Salm 103 Salm Dafydd.
1 Molianned yr hyn oll ydwyf fi yr ARGLWYDD; Â’m holl galon, clodforaf ei enw sanctaidd. 2 Molianned yr hyn oll wyf fi'r EHOFAH; boed i mi byth anghofio'r pethau da mae'n eu gwneud i mi. 3 Mae'n maddau fy holl bechodau, ac yn iacháu fy holl glefydau. 4 Y mae'n fy ngwaredu rhag angau, ac yn fy nghoroni â chariad a thyner drugareddau. 5 Mae'n llenwi fy mywyd â phethau da. Adnewyddir fy ieuenctid fel yr eryr! Yehovah yn rhoi cyfiawnder a chyfiawnder i bawb sy'n cael eu trin yn annheg. 7 Datgelodd ei gymeriad i Moses, a'i weithredoedd i bobl Israel.8 Y mae'r ARGLWYDD yn drugarog ac yn drugarog, yn araf i ddigio ac yn llawn cariad di-ffael.
9 Ni fydd yn ein cyhuddo yn gyson, ac ni fydd yn ddig am byth.10 Nid yw'n ein cosbi am ein holl bechodau nid yw'n delio'n llym â ni, fel yr ydym yn ei haeddu.
11 Oherwydd y mae ei gariad di-ffael tuag at y rhai sy'n ei ofni mor fawr ag uchder y nefoedd uwchlaw'r ddaear: 12 Y mae'r ARGLWYDD wedi dileu ein pechodau cyn belled oddi wrthym ni a'r dwyrain o'r gorllewin: 13 Y mae'r ARGLWYDD yn dad i'w blant. , yn dyner ac yn drugarog wrth y rhai sy'n ei ofni.14 Canys efe a wyr mor wan ydym; mae'n cofio nad ydym ond llwch.15 Ein dyddiau ar y ddaear sydd fel glaswelltyn; fel blodau gwylltion, yr ydym yn blodeuo ac yn marw.
17 Ond y mae cariad yr ARGLWYDD yn aros am byth gyda'r rhai sy'n ei ofni. Mae ei iachawdwriaeth yn ymestyn i blant y plant18 o'r rhai sy'n ffyddlon i'w gyfamod, o'r rhai sy'n ufuddhau i'w orchmynion!
Rhufeiniaid 2:13 “Oherwydd nid yw gwrandawyr y Gyfraith yn gyfiawn yng ngolwg yr ARGLWYDD, ond bydd gwneuthurwyr y Gyfraith yn cael eu cyfiawnhau.”
1 Ioan 3:4 Yr hwn sydd yn dywedyd, Myfi a'i hadwaen ef, ac nid yw yn cadw ei orchmynion ef, celwyddog, a'r gwirionedd nid yw ynddo ef.
Y Pregethwr 12:14 Gwrandwn gasgliad yr holl fater: Ofnwch Dduw, a chadw ei orchmynion ef: canys hyn yw holl ddyledswydd dyn.
1 Ioan 3:4 Mae pob un sy'n gwneud pechod yn gwneud anghyfraith hefyd. Yn wir, anghyfraith yw pechod. Salm 19:7 Y mae cyfraith (Torah) yr ARGLWYDD yn berffaith, yn adfer yr enaid;
Y mae tystiolaeth yr ARGLWYDD yn sicr, yn gwneud y syml yn ddoeth
Y Salmau 19:8 Y mae gorchmynion yr ARGLWYDD yn uniawn, yn llawenhau'r galon; Y mae gorchymyn yr ARGLWYDD yn bur, yn goleuo'r llygaid. Diarhebion 10:8 Gorchmynion yr ARGLWYDD sydd gywir, yn llawenhau’r galon; Y mae gorchymyn yr ARGLWYDD yn bur, yn goleuo'r llygaid. 1 Timotheus 1:8 Nawr rydyn ni'n gwybod bod y Gyfraith yn dda, os yw rhywun yn ei defnyddio'n gyfreithlon
1 Gwyn eu byd y rhai y mae eu ffyrdd yn ddi-fai, y rhai sy'n rhodio yn ôl cyfraith yr ARGLWYDD Eseciel 36:26-27 Rhoddaf i chwi galon newydd, a rhoddaf ysbryd newydd ynoch; Bydda i'n tynnu dy galon o garreg oddi arnat ac yn rhoi calon o gnawd iti. A rhoddaf fy Ysbryd ynoch, a'ch symud i ddilyn fy neddfau a gofalu cadw fy neddfau.
Jeremeia 31:33 Ond hwn yw’r cyfamod a wnaf â thŷ Israel ar ôl y dyddiau hynny, (Yr ARGLWYDD) medd yr ARGLWYDD: Rhoddaf fy nghyfraith yn eu meddyliau, ac ysgrifennaf hi ar eu calonnau; a myfi a fyddaf yn Dduw iddynt, a hwythau a fyddant yn bobl i mi.
Os ydych chi'n dal i ddawnsio gyda'r Diafol ni fyddwch chi'n mynd adref i fyw gyda Duw.